Czego (jeszcze) nie wiecie o swojej skórze… Piątek, Mar 22 2013 

… a co warto dowiedzieć się z Internetu.

Na stronie sprzedającej profesjonalne antyperspiranty dowiedziałem się dzisiaj, że (cytuję):

Ludzki pot w większości przypadków nie ma zapachu dopóki nie zostanie rozłożony przez bakterie. Stosowanie mydeł o odczynie zasadowym powoduje obniżenie pH (!), co sprzyja kolonizacji bakterii. Bakterie żywią się potem, złuszczającym się naskórkiem, a tym samym wydalają kwas trans-3-metylo-2-heksenowy, który jest główną przyczyną przykrego zapachu. Proces ten jest silniejszy po usunięciu owłosienia, gdyż włosy znajdujące się w dole pachowym powodują, że pot nie zostaje na skórze, a ta jest wystarczająco sucha, aby zapobiec kolonizacji bakteryjnej.

Pozostawię ten wpis bez komentarza i pogratuluję jedynie inwencji autorom powyższych zapisów. Niezmiernie mnie ubogaciły.

„Stały” metan nadzieją dla Japonii? Środa, Mar 13 2013 

Japończycy podali informację o rozpoczęciu prac nad pozyskaniem metanu ze złóż klatratu metanu (przeciętny skład: CH4•5.75H2O) znajdujących się na głębokości około kilometra pod powierzchnią oceanu.

Konsorcjum zarządzane przez Japan Oil, Gas and Metals National Corporation rozpoczęło prace ponad rok temu i we wtorek rozpoczęło dwutygodniowe eksperymentalne wydobycie gazu. Jak podają Japończycy „jest to pierwszy, nie odbywający się na lądzie, eksperyment na świecie skupiony na otrzymywaniu metanu z jego klatratu”. Nadmienili ponadto, że wstępne fazy zakończyły się sukcesem – udało się otrzymać metan z półzmarzniętej substancji.

tekst na podstawie artykułu

Kilka słów o samym klatracie metanu (Tekst na podstawie artykułu Anny Rabajczyk: Stabilność klatratów metanu a środowisko) :

Klatrat metanu jest to biała, bezwonna, przypominająca swoim wyglądem lód, krystaliczna substancja o niskim przewodnictwie cieplnym. Kawałek klatratu wzięty do ręki nie wydaje się zimna. W dotyku przypomina styropian.

Hydraty gazowe, w tym klatrat metanu, powstają w specyficznych warunkach:

  • przy bardzo wysokich ciśnieniach,
  • przy niskich temperaturach, przykładowo takich, jakie panują w głębinach oceanicznych na głębokości kilku tysięcy metrów.

Gdy mieszanka gazu i wody krzepnie pod wysokim ciśnieniem tworzy się klatrat metanu.

Poniżej zdjęcie płonącej próbki klatratu metanu z Wikipedii oraz struktura klatratu metanu – w lewym górnym rogu (cząsteczka metanu w centrum – atom węgla oznaczony czarną kulą, atomy wodoru zielonymi kulami).

 

Kwartalnik naukowy Edukacja Biologiczna i Środowiskowa – wolny dostęp Środa, Mar 13 2013 

Ze strony czasopisma:

Kwartalnik naukowy Edukacja Biologiczna i Środowiskowa jest adresowany przede wszystkim do nauczycieli przedmiotów przyrodniczych. Proponujemy go jednak również uczniom i studentom, którzy pragną rozszerzyć swoją wiedzę, a także naukowcom zaangażowanym w ulepszanie dydaktyki przedniotów przyrodniczych w szkole. Wierzymy, że dzięki lekturze EBiŚ nauczyciele będą mogli jeszcze ciekawiej i skuteczniej poprowadzić zajęcia w szkole, zaś uczniowie i studenci zyskają wiarygodne źródło wiedzy z dziedzin, którymi się interesują.

Najnowszy numer kwartalnika przynosi wiele zmian, z których najważniejsze, to:

  • przeniesienie czasopisma do Internetu i wolny dostęp do jego zasobów na stronach IBE
  • zmiany w układzie tekstu – podział na trzy główne sekcje: Nauka, Szkoła, oraz Krótko 
  • zmiana Redaktora Naczelnego czasopisma
  • rozszerzenie problematyki na przedmioty przyrodnicze

Opis każdej z sekcji czasopisma (ze strony):

NAUKA – artykuły, przede wszystkim o charakterze przeglądowym, które mają szansę zainteresować nie tylko ambitnego nauczyciela, lecz także uczniów i studentów pasjonujących się naukami przyrodniczymi. Nie odbiegają one daleko od tematów poruszanych w szkole, jednak chętnie publikujemy wśród nich artykuły traktujące o bieżących odkryciach naukowych, które jeszcze nie miały szansy trafić do podręczników.

SZKOŁA – teksty mające bezpośrednie przełożenie na praktykę dydaktyczną w szkole: artykuły lub materiały przedstawiające rozmaite źródła informacji (np. serwisy internetowe), metody pracy z uczniami, scenariusze lekcji lub opracowania (np. podsumowujące realizację projektu dydaktycznego), które pomagają w codziennej pracy nauczycieli.

KRÓTKO – recenzje książek i innych materiałów (nawet płyt z muzyką), zapowiedzi wydarzeń lub ich podsumowania itd., czyli wszystko, co może być interesujące dla czytelników EBiŚ, a nie wymaga poświęcenia wielu stron w kwartalniku.

Linki do artykułów z bieżącego numeru:

NAUKA

Komórki macierzyste. Część I – wprowadzenie

W komórkowej orkiestrze – o temacie muzycznym (sno)RNA

Nefron

Zdrowie i medycyna w religiach świata

SZKOŁA

Wirtualna politechnika. Otwarte kursy internetowe w edukacji przyrodniczo-technicznej

Geoportal krajowy ważnym źródłem informacji przestrzennej o środowisku geograficznym w procesie edukacji

Charakterystyka skutecznej EZR w szkole w świetle dokumentów ONZ i badań przeprowadzonych w Polsce i w Wielkiej Brytanii

Czy bać się przyrody?

Mediacja problemów środowiskowych – propozycje rozwiązań dydaktycznych

Poród – konspekt zajęć edukacyjnych z przyrody

Nowe zadania PPP

KRÓTKO

Recenzja płyty Here comes Science zespołu They Might Be Giants

Recenzja książki Pomagamy dzieciom w badaniu świataM. Kwaśniewskiej i W. Żaby-Żabińskiej

Recenzja książki Edukacja środowiskowa Ryszarda Kowalskiego

Nowości ze świata nauki

Dotknąć biologii. II Ogólnopolska Noc Biologów na UW

Zdjęcie numeru: Tygrzyk paskowany

Załącznik: karty pracy i zadania

Na wzrost kryształów nie trzeba czekać tygodniami… Czwartek, Lu 28 2013 

Wystarczy jedna noc!

Bardzo dobrze pamiętam nieudaną próbę otrzymania kryształów chlorku sodu, którą przeprowadziłem w szkole podstawowej. Pani od fizyki zadała nam to jako pracę domową. Postawiłem na szafie przesycony roztwór chlorku sodu i zupełnie o nim zapomniałem. Efektem był słoik z dużą ilością soli osadzonej na ściankach i mikroskopijnych rozmiarów kryształkami na nitce. Jak wielkie było moje rozczarowanie…

Żeby szybko i wydajnie uzyskać dużo kryształów imponujących rozmiarów wystarczy użyć boraksu (Na2B4O7 x 10 H2O).  Odpowiednia ilość boraksu to około trzech łyżeczek na 200 mililitrów bardzo gorącej wody. Boraks świetnie rozpuszcza się w gorącej wodzie.

Cała reszta zależy już od inwencji przygotowującego kryształy.

  • Można po prostu pozostawić roztwór do ostygnięcia – wtedy kryształy uformują się na dnie.
  • Można do roztworu włożyć nitkę (osadzoną na patyczku na brzegach naczynia) na której powiesimy jakiś przedmiot na którym kryształy urosną.
  • Można też na nitce powiesić na przykład gwiazdkę wykonaną ze słomek do picia albo drucików – wtedy w efektem będzie krystaliczna „śnieżynka”

Do roztworu można również dodać kilka kropli barwnika spożywczego.

 

Karta charakterystyki boraksu znajduje się tutaj. Należy uważać, ponieważ boraks jest szkodliwy w przypadku połknięcia.

Na tej stronie nauczyciele mogą znaleźć cenne informacje w języku polskim na temat tego co można zrobić z dalej z takim kryształkami na lekcji i co w ogóle można zrobić z tematyką krystalizacji cukru soli i boraksu na zajęciach lekcyjnych.

A tutaj można obejrzeć film dotyczący otrzymywania boraksowych gwiazdek „śnieżynek”.

Pręt miedziany – zadanie na pozór z elektrochemii Wtorek, Lu 19 2013 

Nauczyciel włożył pręcik z metalicznej miedzi do zlewki z roztworem azotanu(V) srebra. Po pewnym czasie na zanurzonej części pręta pojawiły się szare kryształki, natomiast sam roztwór zabarwił się na niebiesko. Temperatura zlewki i wskazanie wagi nie uległy zmianie.

Które z poniższych stwierdzeń wynikają z tego doświadczenia?

Lp. Stwierdzenie Czy można to wywnioskować na podstawie opisanego doświadczenia?
 1. Wszystkie związki zawierające jony miedzi posiadają barwę niebieską.   Tak /  Nie
 2. W tej reakcji nie powstają produkty gazowe.   Tak /  Nie
 3. Reakcja pręta miedzianego z roztworem azotanu(V) srebra jest reakcją egzotermiczną.   Tak /  Nie

 

Kosmetyki a podstawa programowa chemii Środa, Lu 6 2013 

Każdy z nas na co dzień używa jakiś kosmetyków – chociażby mydła, szamponu, pasty do zębów. Kosmetyki mają spełnić swoje określone funkcje – oczyszczające, nawilżające, dezynfekujące, natłuszczające itd. Osobną grupę stanowią tak zwane dermokosmetyki. We wszystkich tych produktach, podobnie jak z resztą w lekach, można wyróżnić tak zwane składniki aktywne. Czy wszyscy mamy świadomość co się znajduje w tubkach i buteleczkach, z których tak chętnie korzystamy? Wiele osób kompletnie się nad tym nie zastanawia.

Prawdopodobnie dla tego w nowej podstawie programowej chemii dla IV etapu edukacyjnego (poziom podstawowy) można odnaleźć następujący zapis:

2. Chemia środków czystości. Uczeń:

5) (…) analizuje skład kosmetyków (na pod stawie etykiety kremu, balsamu, pasty do zębów itd.) i wyszukuje w dostępnych źródłach informacje na temat ich działania.

Jak jednak interpretować ten zapis i spowodować, aby faktycznie mógł znaleźć zastosowanie w codziennym życiu uczniów?

Przeanalizujmy informację z etykiety Żelu Do Mycia Twarzy Do Skóry Mieszanej:

  • Zawiera kwas owocowy
  • Zwęża pory skóry

CZY CHCESZ CZEGOŚ SZCZEGÓLNEGO DLA SWOJEJ SKÓRY?

Kwas owocowy jest kwasem naturalnym, który występuje w owocach. Kwas ten jest znany ze swojego działania przeciwmikrobowego i powoduje wygładzanie i zwężanie porów skóry. Dokładnie i intensywnie oczyść swoją skórę przy pomocy serii produktów zawierających kwas owocowy. Przy codziennym stosowaniu żelu do mycia twarzy uwalniasz swoją skórę od zbędnego tłuszczu łoju i zanieczyszczeń. Również pozostałości makijażu zostają dokładnie usunięte. Przy regularnym stosowaniu zapobiegniesz powstawaniu zanieczyszczeń skóry. Formuła bez mydła zatrzymuje wilgoć w twojej skórze. Dzięki odświeżającej mieszance zapachów trawy cytrynowej i bambusu oczyszczanie twarzy staje się niezapomnianym doznaniem. Twoja skóra wygląda świeżo i czysto. Żel poprawia strukturę powierzchni skóry. Zapobiega tworzeniu się pryszczy i wągrów. Nie zawiera parabenów. Tolerancja przez skórę potwierdzona dermatologicznie.

Składniki: AQUA, SODIUM LAURETH SULPHATE, GLYCERIN, COCAMIDOPROPYL BETAINE, SODIUM CHLORIDE, CITRIC ACID, GLYCERYL OLEATE, COCO-GLUCOSIDE, PARFUM, POLYQUANTERINUM-7, SODIUM BENZOATE, ALCOHOL, PROPYLENE GLYCOL, PEG-55 PROPYLENE GLYCOL OLEATE, POTASSIUM SORBATE, HAMMAMELIS VIRGINIANA LEAF WATER, BENZOPHENONE-4, LINALOOL, Cl 47005, Cl 42090

Pomijając błędy językowe i gramatyczne, które zawiera etykieta z żelu, co może powiedzieć przeciętny uczeń po przeczytaniu takiej ulotki?

  • że zawiera jakiś kwas owocowy – ale czy to faktycznie kwas z owoców?
  • że wygładza pory, ale co to znaczy?
  • że zwęża pory – ale, czy to nie oznacza, że nie wysusza skóry – bo to chyba oznacza, że ściąga skórę?
  • że oczyszcza skórę z zanieczyszczeń, tłuszczu i łoju, czyli ma takie samo działanie jak mydło
  • makijaż zostaje usunięty (ale to też tłuszcz i zanieczyszczenia…)
  • skoro nie ma mydła to nie wysusza (ale czy na pewno nie ma mydła? jak to sprawdzić?)
  • Nie zawiera parabenów, o których teraz tak głośno w mediach (co to są parabeny???)

Ogromny problem z interpretacją etykiet przez uczniów polega na tym, że skład kosmetyków (i nie tylko kosmetyków, ale w zasadzie większości środków chemii gospodarczej), czy to producentów zagranicznych, czy krajowych podawany jest w języku angielskim. Uczniowie, nawet jeśli znają język angielski, nie muszą znać reguł nazewnictwa chemicznego w obcym języku, a więc nie doczytają się, że oba zdania „Kwas owocowy jest kwasem naturalnym, który występuje w owocach. Kwas ten jest znany ze swojego działania przeciwmikrobowego i powoduje wygładzanie i zwężanie porów skóry.” dotyczą kwasku cytrynowego. Czy uczniowie po przyeczytaniu zacytowanej ulotki byliby w stanie stwierdzić, czy producent rzeczywiście nie użył mydła w płynie do produkcji kosmetyku? Kolejny problem polega na tym, że substancje używane w produkcji chemii gospodarczej, w tym kosmetyków, to skomplikowane związki organiczne, o których nawet nie wspomina się na lekcjach chemii w gimnazjum. Zasadniczo nie wspomina się nawet o grupach tych związków na lekcjach, więc ich nazwy nawet w języku polskim niewiele by uczniom powiedziały.

Jedyną rozsądną możliwością wydaje się więc podzielenie grup związków występujących w kosmetykach przykładowo na: detergenty, kwasy owocowe, barwniki, olejki zapachowe, konserwanty i wskazanie końcówek nazw, lub haseł, pod jakimi można ich szukać.

Przykładowo:

  • jeśli na kosmetyku napisane jest, że zawiera kwasy owocowe, to uczeń automatycznie powinien szukać zapisu acid,
  • jeżeli szuka olejkóe etetycznich, to powinien szukać ostatnich, lub przedostatnich składników (wymieniane są w kolejności zawartośći) i zazwyczaj mają końcówkę –ol, tak jak: geraniol, linnaol, nerol,
  • jeśli szuka barwników, to powinien sprawdzic, czy w składzie znajdują się zapisy Cl, a za nimi występuje liczba, tak jak w przytoczonym przykładzie: Cl 42090.

No i nadal pozostaje pytanie czy to faktycznie rozwiązuje problem? Bo kiedy już uczeń zidentyfikuje substancje w kosmetyku (a to już jak widać wcale nie jest umiejętność prosta!) nadal pozostaje wyszukanie w dostępnych źródłach informacji na temat ich działania – i tutaj nie należy być nadgorliwym. Należy pamiętać, że podstawę programową należy czytać literalnie, a więc uczeń wyszukuje te informacje, a nie podaje je z pamięci:-D

Przyroda (w szkole ponadgimnazjalnej) – nowy przedmiot, nowy styl nauczania Poniedziałek, Sty 28 2013 

W dniu 26 stycznia 2013 roku  w budynku Collegium Chemicum Uniwersytetu Marii Skłodowskiej-Curie,  odbyło się spotkanie zorganizowane przez Zakład Dydaktyki Chemii UMCS i Sekcję Dydaktyczną PTChem, którego celem było przedyskutowanie problemów związanych z realizacją od nowego roku szkolnego w szkołach ponadgimnazjalnych przedmiotu „Przyroda”.

Na stronie UMCS dostępne są materiały ze spotkania udostępnione przez prelegentów, z którymi warto się zaznajomić:

  • prezentacja „Przyroda w liceum – koncepcje i założenia” prof. dr hab. Ewy Bartnik – pdf
  • prezentacja „Przyroda – nowy przedmiot, nowy styl nauczania” mgr Urszuli Poziomek i mgr Marcina Chrzanowskiego – pdf
  • materiały będące rezultatem kursu doskonalącego realizowanego przez U. Poziomek we WCIES, 2011: konspekt 1konspekt 2

Współczesne zastosowania pierwiastków: Siarka, Sód Piątek, Sty 11 2013 

Siarka, znana ludzkości od czasów starożytnych, posiada niezliczone zastosowania. Większość wydobytego pierwiastka (80-90%) zużywa się do produkcji kwasu siarkowego (miliony ton w skali kraju).

Światowa produkcja kwasu siarkowego – źródło: Wikipedia

Związki siarki wykorzystuje się do produkcji nawozów sztucznych, prochu strzelniczego, kosmetyków (detergenty, związki siarki mają działanie wysuszające i przeciwtrądzikowe), sztucznego jedwabiu i celofanu.

Jeżeli chodzi o współczesne zastosowania siarki, to należą do nich akumulatory sodowo-jonowe (NaS), stanowiące tańszą alternatywę dla popularnych akumulatorów litowo-jonowych.

Więcej informacji o akumulatorach NaS można znaleźć tutaj oraz tutaj.

Przykładem takiego akumulatora może być ogromnych rozmiarów akumulator, który stanął w miasteczku Presidio w Teksasie, kosztem 25 milionów dolarów. Składa się z 80 modułów o masie 3600 kg każdy i jest on na tyle wydajny, że może dostarczać przez 8 godzin 4megawatów energii.

Więcej informacji na temat akumulatora umieszczonego w miasteczku Presidio można znaleźć tutaj.

Gotowanie w papierowym kubku – Narzędzie z Bazy Narzędzi Dydaktycznych Czwartek, Sty 10 2013 

Na lekcji fizyki nauczyciel ogrzewał nad płomieniem palnika papierowy kubek z wodą. Woda zaczęła wrzeć, ale papier się nie zapalił. Nauczyciel wyjaśnił, że papier ulega zapłonowi, gdy nagrzeje się do temperatury ok. 230°C. Ponieważ woda w kubku ma zawsze nie więcej niż 100°C, cały czas chłodzi papier i nie pozwala mu się zapalić. Dodał też, że papier rozgrzany do temperatury powyżej 230°C ulegnie zapłonowi nawet bez kontaktu ze źródłem ognia.

Papierowy pojemnik

Dwoje uczniów ma wątpliwości.

  1. Marek podejrzewa, że nauczyciel użył specjalnego, niepalnego rodzaju papieru.
  2. Kasia uważa, że płomień jest niezbędny, aby papier się zapalił.

Nauczyciel poprosił klasę o zaplanowanie doświadczeń, których wyniki przekonają Kasię i Marka. Na następnej lekcji przeprowadzono zaproponowane przez uczniów eksperymenty. Oto ich wyniki:

  1. Pusty, identyczny jak poprzednio kubek umieszczono nad płomieniem. Zapalił się.
  2. Kartkę papieru przedarto na pół. Jedną część spalono nad płomieniem, a z drugiej wykonano naczynie, napełniono je wodą i umieszczono nad płomieniem − naczynie nie zapaliło się.
  3. Kartkę z zeszytu umieszczono na płycie kuchenki elektrycznej nagrzanej do temperatury ok. 500°C. Papier zapalił się.
  4. Papierowy kubek z wodą wstawiono do kuchenki mikrofalowej i podgrzewano, aż woda zaczęła wrzeć. Kubek nie zapalił się.

Które eksperymenty obalają hipotezę Marka, a które Kasi?

 Eksperyment       Czy jego wynik obala hipotezę
Marka (I) Kasi (II)
A.  Tak  /   Nie  Tak  /   Nie
B.  Tak  /   Nie  Tak  /   Nie
C.  Tak  /   Nie  Tak  /   Nie
D.  Tak  /   Nie  Tak  /   Nie

Odpowiedź, podstawa programowa i omówienie zadania można znaleźć w linku.

Zamieszczone powyżej zadanie pochodzi z Bazy Narzędzi Dydaktycznych Instytutu Badań Edukacyjnych.

Na jak długo wystarczy nam zasobów ważnych pierwiastków metalicznych? Środa, Sty 9 2013 

Przedstawiona poniżej infografika podejmuje problem wyczerpywania się pewnych ważnych z technologicznego punktu widzenia naturalnych surowców mineralnych: glinu, platyny, ołowiu, niklu, srebra, chromu, miedzi antymonu i innych pierwiastków metalicznych i pokazuje ile lat pozostało jeszcze do zupełnego ich wyczerpania (przy założeniu, że nie zostaną odkryte nowe złoża).

Informacje pokazane w infografice uwzględniają tempo konsumpcji każdego z pierwiastków.

Ponadto można w niej znaleźć również informacje dotyczące jaka część surowców odzyskiwana jest z recyklingu.

 

Obrazek w wysokiej rozdzielczości można znaleźć tutaj.

Następna strona »