Być może zastosowanie węgla w formie diamentów, a w zasadzie biżuterii brylantowej nie jest wyjątkowo nowatorska, za to sam pomysł tego z czego diamenty otrzymywać jest naprawdę szczególny.
Założona przez Petrova firma SKN zdążyła już zyskać pierwsze poważne wyróżnienie – pokojową Nagrodę Ig Nobla 2012, czyli popularnego Antynobla. Firma ta opracowała metodę transformacji zużytych pocisków w nanodiamenty. Zakłada ona detonację pocisków w specjalnej kapsule, a następnie sortowanie uzyskanej mieszanki (grafit, gazy, metale, etc.) i rafinację, w celu otrzymania nanodiamentów.
Info na podstawie linku poniżej:
Nanodiamenty z pocisków – Nowe Technologie w INTERIA.PL.
A teraz o nowoczesnym, technologicznym zastosowaniu węgla.
Włókna węglowe
Na bazie włókien węglowych zbudowane została zbudowana obudowa dla niezwykle lekkiego ultrabooka LENOVO® THINKPAD® X1 CARBON.
Włókna węglowe są niezwykle wytrzymałe, a przy tym lekkie. Mają wytrzymałość porównywalna z aluminium, a masę około jednej trzeciej tego metalu w takiej samej objętości.
O innych „super” nowoczesnych zastosowaniach pyłu diamentowego pisałem tutaj.
A tak przy okazji o włóknach węglowych, a w zasadzie o ich zastosowaniu nasłuchałem się nieco na konferencji Association of Science Education w Liverpoolu w tym roku na zajęciach z chemii w mikroskali.
Jednym z takich zastosowań był własnoręcznie zbudowany przez nauczycieli konduktometr. Urządzenie to zawierało 9 woltową baterię, diodę i dwa włókna węglowe zamiast kawałków grafitu w roli elektrod. Mają one tę przewagę, że nie są kruche i są giętkie, a więc są znacznie wytrzymalsze. Poza tym znacznie łatwiej było z nich zrobić samodzielnie wykonane proste urządzenie. Po prostu w grafit trudno wkręcić śruby, a ww włókno węglowe już nie.
O konferencji Association for Science Education pisałem tutaj. Naprawdę mogę polecić ją wszystkim poszukującym nowoczesnych metod nauczania.