I Konferencja Dla Nauczycieli Przyrody w Szkole Ponadgimnazjalnej. Poniedziałek, Kwi 22 2013 

14 maja 2013 roku

w Centrum Nauk Biologiczno-Chemicznych UW (CNBCh UW)
ul. Żwirki i Wigury 101

odbędzie się I konferencja dla Nauczycieli Przyrody w Szkole Ponadgimnazjalnej

na którą zaproszeni są nauczyciele biologii, chemii, fizyki i geografii

Tematem przewodnim konferencji jest „ZDROWIE W NAUCZANIU PRZYRODY”.

Program konferencji wraz z listem przewodnim i szczegółami dotyczącymi uczestnictwa znajdują się załączniku poniżej.

konferencja_dla_nauczycieli_przyrody_14_maja_2013

Zjazd Naukowy PTChem i Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego Poniedziałek, Kwi 22 2013 

56. Zjazd Naukowy Polskiego Towarzystwa Chemicznego i Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego, odbędzie się w dniach 16-20 września 2013 roku w Siedlcach.

Sekcje konferencji:

S01: Chemia Organiczna

S02: Chemia Nieorganiczna, Koordynacyjna i Materiałów Funkcjonalnych

S03:  Chemia Fizyczna

S04: Chemia Analityczna i Środowiskowa

S05: Chemia Medyczna i Farmaceutyczna

S06: Chemia Strukturalna i Krystalochemia

S07: Biotechnologia i Chemia Bioanalityczna

S08: Chemia Polimerów

S09: Technologia i Kataliza

S10: Elektrochemia

S11: Chemia Teoretyczna

S12: Dydaktyka i Historia Chemii

Terminy

28.03.2013 r. – rozpoczęcie rejestracji uczestników

03.06.2013 r. – zakończenie przyjmowania niższych opłat

15.06.2013 r. – zakończenie przyjmowania abstraktów wykładów i komunikatów ustnych

01.07.2013 r. – zakończenie rejestracji uczestników

01.07.2013 r. – zakończenie przyjmowania abstraktów posterów

01.08.2013 r. – zakończenie przyjmowania opłat

Więcej informacji na stronie konferencji.

Virtual Conference on Computational Chemistry – VCCC 2013 Środa, Kwi 3 2013 

1-31 sierpnia 2013

Ważne daty:

Abstract Submission 1st June 2013
Notification of Acceptance 5th June 2013
Early Registration 15th June 2013
Full Paper (Optional) 1st December 2013

Tematyka

Topics for the Virtual Conference include the following (but not limited to):

a) All aspects of Computational Chemistry:

(i)   Methods

(ii)  Fundamental applications

(iii) Industrial applications

(iv) Software/hardware development

(v)  Education

b) Interdisciplinary fields using Computational Chemistry:

(i)   Computational Physics

(ii)  Computational Biology
c) All aspects of computational science using Computational Chemistry.

Dla zainteresowanych: strona konferencji.

Bez tytułu

22nd Symposium on Chemistry and Science Education – Brema Środa, Kwi 3 2013 

22nd Symposium on Chemistry and Science Education

Uniwersytet w Bremie

19-21 czerwca 2014 

główny temat konferencji: Science Education Research and Education for Sustainable Development

Ważne informacje:

Venue: University of Bremen, Department of Biology and Chemistry, Leobener Str. NW 2, D-44359 Bremen, Germany

Contributions: All contributions will be invited lectures. Suggestions for appropriate contributions are welcome up to April 30, 2014.

Conference language: Conference language will be English.

Conference fees: conference fee is not raised. Costs for travelling, accommodation and social events are on the participants.

Book of invited papers: A book of invited papers will be published in October 2014 by Shaker Publishing, Aachen, Germany.

Strona konferencji

Bremen Symposium 2014 FirstAnnouncement

ACRICE – African Conference on Research in Chemical Education Środa, Mar 20 2013 

Siostra bliźniaczka ECRICE,czyli European Conference on Research in Chemical Education

Konferencja odbędzie się w Addis Ababa, w Etiopii w grudniu 2013 (5-7 grudnia).

Na spotkaniu przemawiać będą sławy edukacji chemicznej, a w tym:

  • profesor Atkins z UK
  • profesor Bob Bukat z Australii i
  • profesor Liberato Cardellini z Włoch, który organizował ICCEECRICE w tamtym roku.

Conference Sub-Themes:

ST [A]: Best Practices in the teaching and learning chemistry.

ST [B]: Chemistry education for sustainable development in Africa.

ST [C]: ICT and Multimedia in teaching and learning chemistry.

ST [D]: PCK/TPACK in Chemistry.

ST [E]: Nano –chemistry Education.

ST [F]: New trends in student assessment.

ST [G]: Micro-Scale chemistry teaching.

ST [H]: Ethics in chemistry education.

ST [I] : Multiple Uses of Chemicals.

ST [J]: Lab safety and hazards.

ST [K]:TQM,TQC in chemistry education.

Poniżej garść informacji ze strony:

Conference venue: United Nations Conference Center [UNCC], Addis Ababa, Ethiopia

Current List of Speakers: The following eminent scientists accept to be speakers:

Prof. Iftikhar Nagvi [Pakistan]; Prof. Bob Bucat [Australia]; Prof. Erica Steenberg & Prof. John Bradley [South Africa]; Prof. Liberato Cardellini [Italy]; Prof. Leiv Sydnes [Norway]; Prof. Michael Schallies & Prof. Hans Dieter Barke [Germany]; Dr. Murat Gunel [Turkey ]; Prof. Peter Atkins & Peter Childs [UK]; Prof. Zafra Lerman [USA].

List of workshops chairs:

Prof. Ameen Fahmy [Egypt] (Chair of Workshop-I)

Prof. John Bradley [South Africa] (Chair of Workshop-III)

Prof. Ramasami Ponnaduria [Mauritius] (Chair of Workshop-II)

Invitation letter

Addis Abba

„Stały” metan nadzieją dla Japonii? Środa, Mar 13 2013 

Japończycy podali informację o rozpoczęciu prac nad pozyskaniem metanu ze złóż klatratu metanu (przeciętny skład: CH4•5.75H2O) znajdujących się na głębokości około kilometra pod powierzchnią oceanu.

Konsorcjum zarządzane przez Japan Oil, Gas and Metals National Corporation rozpoczęło prace ponad rok temu i we wtorek rozpoczęło dwutygodniowe eksperymentalne wydobycie gazu. Jak podają Japończycy „jest to pierwszy, nie odbywający się na lądzie, eksperyment na świecie skupiony na otrzymywaniu metanu z jego klatratu”. Nadmienili ponadto, że wstępne fazy zakończyły się sukcesem – udało się otrzymać metan z półzmarzniętej substancji.

tekst na podstawie artykułu

Kilka słów o samym klatracie metanu (Tekst na podstawie artykułu Anny Rabajczyk: Stabilność klatratów metanu a środowisko) :

Klatrat metanu jest to biała, bezwonna, przypominająca swoim wyglądem lód, krystaliczna substancja o niskim przewodnictwie cieplnym. Kawałek klatratu wzięty do ręki nie wydaje się zimna. W dotyku przypomina styropian.

Hydraty gazowe, w tym klatrat metanu, powstają w specyficznych warunkach:

  • przy bardzo wysokich ciśnieniach,
  • przy niskich temperaturach, przykładowo takich, jakie panują w głębinach oceanicznych na głębokości kilku tysięcy metrów.

Gdy mieszanka gazu i wody krzepnie pod wysokim ciśnieniem tworzy się klatrat metanu.

Poniżej zdjęcie płonącej próbki klatratu metanu z Wikipedii oraz struktura klatratu metanu – w lewym górnym rogu (cząsteczka metanu w centrum – atom węgla oznaczony czarną kulą, atomy wodoru zielonymi kulami).

 

Śmiertelna ofiara picia Coca-coli na Nowej Zelandii Piątek, Lu 22 2013 

Ofiarą nadmiernej ilości spożywanego napoju była 30 letnia Natasha Harris, która zmarła po trzech latach picia nadiernych ilości tego gazowanego napoju, od którego była uzależniona.
Kobieta piła do 10 litrów Coca-coli każdego dnia i miała wyraźne objawy odstawienne kiedy próbowała zmniejszać tę ilość. Taka ilość wypojanej Coca-coli dziennie zawierała dwukrotnie większą dawkę od dopuszczalnej dziennej dawki kofeiny dla osoby dorosłej oraz jedenastokrotność rekomendowanej dziennej dawki cukru.

Producent napoju nie zgadza się aby istniały bezpośrednie dowody świadczące wprost o tym, żę przyczyną śmierci ofiary była wypisana nadmierna ilość Coca-coli.

Koroner stara się wpłynąć, aby na opakowaniach napojów zawierających duże dawki kofeiny podawane były wyraźne ostrzeżenia dotyczące niebezpieczeństwa związanego z ryzykiem zwiększonego ciśnienia krwi i powstawania otyłości.

Tekst na podstawie artykułu umieszczonego na stronie. Tam też zainteresowani znajdą więcej informacji.

20130222-010114.jpg

Paszkwil na podstawę programową chemii w „Chemii w Szkole” Piątek, Lu 15 2013 

W najnowszym numerze Chemii w Szkole czytelnicy mogą odnaleźć artykuł Krzysztofa M. Pazdro polemizujący z zapisami podstawy programowej dla przedmiotu chemia dla poziomu IV rozszerzonego.

Autor artykułu opisuje, w sposób niepozbawiony emocji, uchybienia i ewidentne błędy (według jego prywatnego zdania) które pojawiły się w nowej podstawie programowej.

Postanowiłem, pomimo mojej ogromnej estymy do samego nazwiska – w końcu sam wychowałem się na podręcznikach Pazdry – podjąć tutaj próbę dyskusji z artykułem.

Dziś wezmę na warsztat punkt hybrydyzacji orbitali atomowych. Pozwolę sobie na cytat, jako że cały numer czasopisma został udostępniony dla czytelników za darmo online na stronie:

Przykład B–2:
P. 3.5. Uczeń rozpoznaje typ hybrydyzacji (sp, sp2, sp3) w prostych cząsteczkach związków nieorganicznych i organicznych. W cząsteczkach nie ma hybrydyzacji. Są jądra, elektrony i pola oddziaływań. Hybrydyzacja to stosowany dawno, dawno temu, matematyczny fragment kwantowo-chemicznych obliczeń pozwalających na przewidywanie między innymi kątów między wiązaniami, ale wpływ na rzeczywiste kąty hybrydyzacja miała taki, jaki mają meteorolodzy na pogodę. Jak uczeń ma rozpoznać hybrydyzację w prostych cząsteczkach, na przykład H2O, a jeśli to zbyt skomplikowana cząsteczka, to może HCl? Będę wdzięczny autorowi p. 3.5. za odpowiedź pod adresem e-mailowym: redakcja@ pazdro.com.pl.

Problem podjęty przez dra Pazdrę jest kilkupłaszczyznowy:

  • Po pierwsze: jeżeli NAPRAWDĘ CHCEMY BYĆ PURYSTAMI, to czemu nie posunąć się dalej, w atomie nie ma jądra i elektronów i pól oddziaływań. Na dobrą sprawę nikt do końca nie wie czym jest elektron! Wiemy na pewno, że ma naturę dualną, podobnie jak foton – może tego Pan by chciał uczyć licealistów? Atomy też mają dualną naturę! Ale opisując pewną strukturę musimy się na coś zdecydować…
  • Po drugie: Sam wiem, ze nawet Pan Pazdro dokonał pewnej decyzji i w swoim podręczniku (bardzo dobrym i fascynującym z resztą): „Budowa materii w oczach chemika” potraktował Pan temat hybrydyzacji jako coś oczywistego w nauczaniu w szkole, obok teorii VSEPR. Wtedy Panu K.P. ta teoria niekoniecznie przeszkadzała, a ksziążka nie ukazała się wcale „dawno dawno temu”! Sam autor w tej publikacji uczy uczniów jak „przewidywać” hybrydyzację cząsteczek.
  • Po trzecie nie mogę się do końca zgodzić, żeby z hybrydyzacji korzystano dawno, dawno temu. Jako że miałem okazję studiować na trzech uniwersytetach i spotykałem się z hybrydyzacją na wielu przedmiotach: na chemii ogólnej, chemii dla fizyków, chemii kwantowej, fizyce kwantowej, mechanice kwantowej, spektroskopii i chemii organicznej, ale również pomagałem studentom różnych uczelni, w tym rolniczych i medycznych, gdzie również wykładano hybrydyzację, więc trudno mi się zgodzić, aby ta przybliżona metoda obliczeń kwantowomechanicznych była zupełnie bezużyteczna, niczego nie tłumaczyła i nikt z niej nie korzystał. Pozwolę sobie stwierdzić, że z mojej praktyki pedagogicznej wynika, że za jej pomocą niejednokrotnie mogłem wytłumaczyć moim uczniom i studentom wiele zachowań przeróżnych cząsteczek
  • Po czwarte: jest to jest to jedyny punkt podstawy programowej, w którym wymagania skupiają się na kształcie cząsteczek – we wszystkich innych podpunktach podstawy programowej (może z wyjątkiem wzorów taflowych cukrów) wymaga się w chemii organicznej jedynie znajomości wzorów strukturalnych i półstrukturalnych. Już sam Atkins w 9 korzeniach wiedzy chemicznej pisał, że „kształt ma znaczenie”, co jest rzeczywistym faktem, o czym szczególnie dużo mieliby nam do powiedzenia specjaliści zajmujący się nanotechnologią i chemią supramolekularną
  • Po piąte: cząsteczki wody i chlorowodoru z punktu widzenia hybrydyzacji orbitali atomowych i tworzenia cząsteczek to wcale nie są banalne układy, jako że posiadają wolne pary elektronowe.
  • Po szóste: wydaje mi się, że zapis z podstawy programowej powinien zostać usupełniony o słowo „atomów”: Uczeń rozpoznaje typ hybrydyzacji atomów (sp, sp2, sp3) w prostych cząsteczkach związków nieorganicznych i organicznych(sp, sp2, sp3) w prostych cząsteczkach związków nieorganicznych i organicznych

20130215-005435.jpg

Aspiryna jako środek dopingujący Piątek, Sty 18 2013 

Dzisiaj w mediach wrze od skandalu związanego z przyznaniem się Lance Armstronga do wielokrotnego stosowania dopingu w swojej zawrotnej karierze sportowej.

Oczywiście w medialnych skandalach jak zawsze prym wiedzie TVN. Oto co dzisiaj udało mi się usłyszeć w programie Fakty TVN o 19 z minutami:

  1. „doping może stanowić nawet jeden ze składników zwykłej aspiryny: pseudoefedryna„.
  2.  „Erytropoetyna zwiększa wydolność płuc”.

Nasi dziennikarze znów pokazali swoje gruntowne wykształcenie przyrodnicze.

Kwas acetylosalicylowy (po lewej) to nie to samo co pseudoefedryna (z prawej).

Kwas acetylosalicylowy (po lewej) to nie to samo co pseudoefedryna (z prawej).

O EPO, czyli o erytropoetynie można poczytać chociażby w Wikipedii – wystarczy pierwsze zdanie, by zobaczyć, jak ciekawą informację podano w Faktach:)

Gotowanie w papierowym kubku – Narzędzie z Bazy Narzędzi Dydaktycznych Czwartek, Sty 10 2013 

Na lekcji fizyki nauczyciel ogrzewał nad płomieniem palnika papierowy kubek z wodą. Woda zaczęła wrzeć, ale papier się nie zapalił. Nauczyciel wyjaśnił, że papier ulega zapłonowi, gdy nagrzeje się do temperatury ok. 230°C. Ponieważ woda w kubku ma zawsze nie więcej niż 100°C, cały czas chłodzi papier i nie pozwala mu się zapalić. Dodał też, że papier rozgrzany do temperatury powyżej 230°C ulegnie zapłonowi nawet bez kontaktu ze źródłem ognia.

Papierowy pojemnik

Dwoje uczniów ma wątpliwości.

  1. Marek podejrzewa, że nauczyciel użył specjalnego, niepalnego rodzaju papieru.
  2. Kasia uważa, że płomień jest niezbędny, aby papier się zapalił.

Nauczyciel poprosił klasę o zaplanowanie doświadczeń, których wyniki przekonają Kasię i Marka. Na następnej lekcji przeprowadzono zaproponowane przez uczniów eksperymenty. Oto ich wyniki:

  1. Pusty, identyczny jak poprzednio kubek umieszczono nad płomieniem. Zapalił się.
  2. Kartkę papieru przedarto na pół. Jedną część spalono nad płomieniem, a z drugiej wykonano naczynie, napełniono je wodą i umieszczono nad płomieniem − naczynie nie zapaliło się.
  3. Kartkę z zeszytu umieszczono na płycie kuchenki elektrycznej nagrzanej do temperatury ok. 500°C. Papier zapalił się.
  4. Papierowy kubek z wodą wstawiono do kuchenki mikrofalowej i podgrzewano, aż woda zaczęła wrzeć. Kubek nie zapalił się.

Które eksperymenty obalają hipotezę Marka, a które Kasi?

 Eksperyment       Czy jego wynik obala hipotezę
Marka (I) Kasi (II)
A.  Tak  /   Nie  Tak  /   Nie
B.  Tak  /   Nie  Tak  /   Nie
C.  Tak  /   Nie  Tak  /   Nie
D.  Tak  /   Nie  Tak  /   Nie

Odpowiedź, podstawa programowa i omówienie zadania można znaleźć w linku.

Zamieszczone powyżej zadanie pochodzi z Bazy Narzędzi Dydaktycznych Instytutu Badań Edukacyjnych.

Następna strona »